Oud en Nieuw 2014/2015. De eerste jaarwisseling die we als compleet gezin samen zouden vieren. Met 3 omgangsregelingen is het natuurlijk altijd een uitdaging, maar dit keer zou het zo zijn.
Voor hen die Erik en mij al langer volgen, weten wel van de liefde van Erik voor de Top2000 en inmiddels ook wel van mijn liefde daarvoor. In 2011 zijn Erik en ik met zn tweeën naar het Top2000-cafe geweest. Vorig jaar waren we er met Nyntha. En dit jaar, tijdens de Ziekenhuisopname van Nyntha, zag Erik dat het mogelijk was om Oud en Nieuw te vieren in het Top2000-cafe! Voor het eerst, want dit was eerdere jaren alleen mogelijk voor genodigden!
Poeh, wat hebben we getwijfeld! Zouden ze het wel leuk vinden? Was het wel wijs? Was het niet te ver? Te laat? Ach wat! We doen het! Kaartjes besteld! Wij gingen de jaarwisseling vieren in Hilversum! In het Top2000-cafe!
En zo leefden we de dagen van te voren er naar toe. Van de vroege tot de late uurtjes. Met Twitter en de tv aan. Met de Radio 2 app en smsjes en uiteraard de radio. En zo werd het 31 december. En stapten we in de auto met de meiden. Zenuwachtig. De een nog erger dan de ander!
Op de heenweg nog een hapje gegeten en toen was het wachten geblazen. We wilden kosten wat kost in Beeld en Geluid aanwezig zijn tijdens “Brabant” van Guus Meeuwis en dat hadden we met gemak gered.
Om 21 uur mochten we naar binnen. Al snel werden we naar een mooi plekje vooraan begeleid. Recht voor bij de DJ. Perfect zicht. En het grote genieten kon beginnen! En wat hebben we genoten!
Om 21 uur mochten we naar binnen. Al snel werden we naar een mooi plekje vooraan begeleid. Recht voor bij de DJ. Perfect zicht. En het grote genieten kon beginnen! En wat hebben we genoten!
Al snel kwamen per telefoon berichtjes binnen dat we in beeld waren. Blijkbaar vond de regie onze meiden bijzonder. De meiden hebben zo genoten. Wij hebben zo genoten. Dit was werkelijk een jaarwisseling die we waarschijnlijk nooit meer mee zullen maken. Dit was een belevenis voor ons allemaal. Een onuitwisbare herinnering voor ons. En dankzij de kijkers thuis met foto’s ;-).
Rond de klok van 1 uur gingen we doodmoe weer richting Venray. Rond half vier lagen we allemaal in bed. Erik en ik keken ons aan en het enige wat we zeiden: “Wat een avond… Dit hadden we echt nodig!!!”
Gelukkig Nieuwjaar!