.
Dinsdag was het eindelijk zover! De buienradar, weer.nl, de weermannen en iedereen die het weer kan en denkt te kunnen voorspellen gaf aan dat het een mooie dag werd om naar het strand te gaan. Afspraak gepland met Tanja, afgesproken om om 10 uur in Eindhoven de trein te pakken..
Zo gezegd, zo gedaan. Om 06:45 uur begon hier een of andere irritante wekker te piepen. Grmbl.. TIS VAKANTIE! Heel langzaam en voorzichtig onze ogen geopend, wakker geworden, koffie gedronken en opgestaan. 4 Stuiterende dames wakker gemaakt, gezorgd dat ze een boterham aten, dat ze zich aankleedden.. Erik en ik broodjes gesmeerd.. “We gaan naar Zandvoort, al aan de zeeeee.. We nemen broodjes.. en Wicky mee”
En zo vertrokken we om 09:00 uur richting Eindhoven. Aldaar moesten we natuurlijk zorgen dat we kaartjes kregen. Even wat extra informatie ingewonnen over de, toch wel onduidelijke, spoordeelweken van de NS en uiteindelijk richting Perron 5 gewandelt, bepakt en bezakt mét alle benodigde kaartjes.
Ik had aan Tanja een “instructie” meegegeven over waar ze ongeveer in Roermond moest instappen, zodat wij wisten waar ze zat in de trein. Braaf op het perron staan wachten, tot mij ineens inviel dat ik natuurlijk wel de kaartjes van de kinderen nog moest afstempelen! Dus, terug naar het begin van het perron om de kaartjes af te stempelen. HOE MOEILIJK kan dat zijn! Er stond een rij en er stonden gewoon mensen die er 3 minuten voor nodig hadden om een kaartje af te stempelen! Vervolgens stonden er 3 conducteurs, nog net niet letterlijk uit hun neus te eten, te kijken naar de langer wordende rij en de trein die kwam aanrijden. Gelukkig was er toch 1 conducteur die zich bedacht, dat dit eigenlijk niet werkte zo en dus maar kwam knippen. Pfff.. Kaartje geknipt en RENNEN naar de trein, alwaar Erik en de meiden wachtten op me. En Tanja? Die stopte EXACT daar waar ik had voorspeld! ONDER het informatiebord.. (Was stiekem toch wel een gokje dat het precies daar was, maar daar ongeveer moest het in ieder geval zijn).
Tanja, vertelde ons al gelijk dat het erg druk in de trein was en we dus op het tussenstuk moesten zitten.. Op de trappen, aan de deur en in Erik’s geval op een felblauwe koffer te gaan zitten. En te wachten tot er ergens een plekje vrij kwam in de coupés! Xanne en Ymke lieten duidelijk merken dat ze Tanja toch wel erg gemist hadden! Vooral Ymke kon niet anders doen dan Tanja lekker knuffelen. En dan te bedenken dat we Tanja nu 3 hele weken niet zullen zien! We zouden nog afkickverschijnselen krijgen LOL.
Bij de stop in Den Bosch, leek de trein leeg te lopen! Wat dus betekende dat we plek konden zoeken! Iets wat nog best lastig was, omdat we met 7 man.. uhm.. 1 Man en 6 vrouwen/dames waren. Maar we vonden precies 7 plekjes bij elkaar! Er zat wel nog een meisje op een stoel, maar die vond het gelukkig wel gezellig, zo’n meidenbende.
De juiste plek met 4 stuiterende meiden is natuurlijk de Stiltecoupe! Dus daar belandden we natuurlijk! Neem de #Bendevan4 en dan Tanja, Samantha en Erik en je kunt uitgaan van rust.. NOT!
Al met al zaten we braaf op onze stoelen/banken en in Amsterdam mochten we overstappen op de trein naar Zandvoort! Uhm, in de trein dan. Braaf naar Perron 4a gelopen, zoals mijn telefoon dat braaf vertelde en ook de borden aangaven.. Maarja, we hebben het hier wel over de NS.. Dus toen iedereen braaf op Perron 4a stond te wachten, klonk er een omroepbericht, waar ik persoonlijk de ballen van verstond.. Maar gelukkig heb ik dan Erik, die er wel een touw aan vast kon knopen en ons vertelde dat we naar Spoor 2 moesten! Dus met 4 kinderen naar Spoor2 alwaar een trein op ons stond te wachten. .Ingestapt en gezocht naar een plekje. Dat ging, zei het dat we moesten stapelen, maar we hadden allemaal een zitplek. WIJ wel! Al die andere tientallen en misschien wel honderden mensen die na ons instapten, konden een zitplek vergeten! En WARM en benauwd dat het was! Maar wij zaten! Gna gna gna! #kijktheelduivels LOL.
Tijdens de rit naar Zandvoort gezellig zitten kletsen met een vrouwtje die ook naar Zandvoort ging. De reis leek zo veel sneller te gaan en stiekem gniffelend zagen we steeds meer mensen instappen en zagen we het drukker worden in de trein. En nog steeds ZATEN wij! Lekker puh!
Uiteindelijk bracht de trein ons natuurlijk naar Zandvoort aan zee. Daar uitgestapt met zijn allen tegelijk natuurlijk. En dan richting de zee! Wat zijn mensen eigenlijk kuddedieren! Iedereen loopt als een kip zonder kop achter elkaar aan! Erik mag dan met een flink stel kakelende kippen op pad zijn, toch weken wij af van de kudde! Wij gingen eerst ervoor zorgen dat we ook konden eten ’s avonds, dus wij liepen eerst naar de Lachende Zeerover om daar te reserveren en van daaruit? Natuurlijk het strand op!
En dan kom je van de Boulevard.. met een trap het zand op, waar beneden een klein winkeltje zit waar je naar het toilet kan. Een goudmijntje! Je betaald 50 cent om ff te mogen plassen! Wij met 5 tegelijk, dus hun waren gelijk € 2,50 rijker! Vandaaruit, schoenen/slipper/crocs uit en door het zand worstelen richting de zee! Zoeken naar een plekje in het warme zand.. En natuurlijk vonden we een plekje, het was druk, maar niet vervelend druk eigenlijk en we vonden al snel een plekje waar we lekker konden zitten, liggen, spelen…
Kinderen werden in hun badkleding gehesen, ingesmeerd waar gewenst en voor de eigenwijzen onder ons, werd er niet ingesmeerd. Ook Erik en ik zorgden dat we er wat zomerser uitzagen. Tanja, met haar witblonde haren en haar melkflessen-armen vond het wijzer om toch maar niet mee te doen.. Achteraf gezien is dat waarschijnlijk zeker slim geweest..
Kinderen doken al snel de zee in.. Of doken.. Uhm.. Gingen in ieder geval het water in.. Brrrrrrrr.. De gedachte alleen al.. Met emmertjes, die ze kregen op de weg richting het strand.
Er werd gebouwd aan Zandkastelen! Dat werkte prima.. NOT! Tis maar goed dat ik bij de Kijkshop werk en geen huizen hoef te bouwen, want dan zou het niet veel worden..
Op afstand zagen we velen richting de rijdende ijsboer gaan. Hij verplaatste zich van links, naar rechts, naar links, naar rechts…. Toen hij weer eens links stond, maar eens ijsjes halen voor ons 6.. Uhm.. 6? Ja natuurlijk moest ik mezelf vergeten.. Ik kon weer terug om voor mezelf toch ook maar een ijsje te halen.
De bakjes van de ijsjes en lepeltjes werden al gauw omgedoopt van afval, naar Zandkasteelbouwonderdeeltjes! Dat ging Tanja en mij een stuk beter af dan die stomme emmers! Met een beetje creativiteit, bouwden we er Nederland van! En op de plekken waar Roermond en Nuenen lagen, plaatste ik wat extra schelpjes.. Voor diegenen die mij een beetje kennen, die weten dat mijn aardrijkskunde niet heel ver reikt, dus ik heb een beetje heel erg verkeerd gespot op Nederland. LOL..
Uiteindelijk is het ook met een emmertje gelukt om een torentje te maken! Ja ja, er is bewijs van! Anders zouden jullie het vast niet geloven!
Al die tijd, lag Erik een beetje te zonnen. Hij was een van de eigenwijzen, die niet ingesmeerd wilde worden… Gekscherend zeiden Tanja en ik nog, dat we hem wel zouden omdraaien als hij rood was.. Dat leek vooralsnog niet nodig.. Leek..
Inmiddels liep het tegen half drie en begon er hier en daar wat te rommelen als ik knorrende magen.. Dilemma aangezien we hadden gereserveerd voor 5 uur. Maar daar wisten we wel een oplossing voor. Tanja en ik gingen wel even naar Dirk van den Broek om ff een chippie te halen en wat te drinken. Stuk goedkoper dan daar een flesje drinken 
. Zo gezegd, zo gedaan, ff wat kleren aan over mn bikini en op mn blote poetekes door het zand gewandeld.. Ondertussen goede herkenningspunten vastgehouden zoals 2 oudjes op strandbedden en een zoenend stel.. En er was iets met Holland Casino.. maar wat ook alweer! Owja en de (rijdende) visboer was ook wel een goed herkenningspunt! Vlekkeloos naar de Dirk gelopen en onderweg nog gezegd dat we, voor we het strand weer opgingen, goed zouden kijken waar Erik en de meiden lagen. Zo zouden we niet als een stelletje zoekende malloten zouden rondlopen over het strand..
Dus, bij de Dirk met de lift de supermarkt in.. Daar concluderen dat de grond in de supermarkt eigenlijk wel erg koud is op blote voeten.. Benodigde boodschappen gedaan en weer vol goede moed terug naar de trappen naar het strand.. Dat ging allemaal prima.. maar dan.. Uhm.. waar was dat Zoenend stel nu?? En waarom zagen we nu ineens die 2 oudjes niet meer? Waar was de rijdende visboer en nog veel belangrijker? : WAAR WAS ERIK?! Tja, dan heb je Tanja en Samantha, beiden een orientatievermogen van een potlood, beiden blond, tikkeltje eigenwijs.. Dus we gingen zoeken.. Eerst naar onze herkenningspunten.. Tanja zag een frietwagen die er eerder ook stond? Maar ik had die nog niet gezien.. We zochten naar het zoenend stel, we zochten naar die 2 oudjes.. De viskraak stond ineens aan de andere kant van het strand.. Ik zag de kinderen niet.. Bellen naar Erik ging niet, want die had zijn telefoon uitstaan.. Tis dat ik niet alleen was, anders was ik lichtelijk in paniek geraakt denk ik.. 
(Tanja, bedankt voor je steun!!!) Uiteindelijk, na wat doelloos rondlopen op het strand, maar eens teruggelopen en toen.. Ja natuurlijk waren we Erik en de meiden gewoon al voorbij gelopen! Ze zaten er gewoon nog! VOOR Holland Casino! (Dát was er dus met Holland Casino) Lekker met zn allen een zakje chips verorberd en wat gedronken en heel langzaam aan maar eens geprobeerd om niet hele strand mee te nemen en zoveel mogelijk achter te laten.
Alles en iedereen weer in zijn/haar kleren gehesen, zoveel mogelijk zand achtergelaten waar het thuis hoort.. Ontdekt waarom de duitsers kuilen graven.. En toen door het zand richting de Boulevard.. En dan maar kijken of we misschien eerder terecht konden bij het restaurant..
Komen we daar binnen: Erik: “Ja, we hadden gereserveerd voor 5 uur, maar we zijn te vroeg” Meisje: “Owja, u bent ’te Laat’? Naaa.. vooruit.. bijna dan.. Er was een ideale tafel voor ons, bij de speelhoek.. En er werd gekozen voor pannenkoeken voor de kinderen, mét een FATSOENLIJKE verrassing.. En wij kozen voor datgene waar Erik al zovaak over had verteld. De saté van de haas.. Maar er was geen woord teveel gezegd hoor, de sate was werkelijk heerlijk en de frietjes.. JUMMMM! Ik zou wel eens willen weten hoe ze dat flikken hoor! Ik heb toch al heel wat frietjes gebakken, maar zo krijg ik ze niet gebakken!
Na een heerlijke maaltijd, mochten de kinderen een cadeautje uitzoeken. Eleni ging voor een zwangere barbie, Larissa en Xanne kozen voor een vriendenboekje-pakketje-met-vriendenarmbandjes-en-stickertjes en Ymke koos, zoals het een meisje behoord, voor een auto met een boot.. LOL.
Met onze buikjes gevuld, gingen we weer van Zandvoort naar huis.. Een uur eerder dan we gepland hadden, maar dit kwam eigenlijk voor iedereen wel beter uit.. Of de machinist en de NS daar ook zo over dachten, valt te betwijfelen, want het was weer eens STERVENSDRUK in de trein! Wederom werd het trapzitten.. En toen was ik stiekem wél blij met de Apps op mijn telefoontje, want die gaf aan dat we beter in Amsterdam Sloterdijk konden overstappen.
Een ERG goed idee, want nu was het goed te doen om een plekje te zoeken, waar het in Amsterdam weer ontzettend druk was! In Amsterdam wederom in een stiltecoupe terecht gekomen met onze #bendevan4 en natuurlijk tref je dan altijd mensen die vinden dat je op de enige zomerse dag, met een drukte van jewelste, na een stranddagje met 4 meiden, de kinderen muisstil moet houden.. Grmbl.. (Ja ja, ergens hebben ze wel gelijk, maar toch was ik het er niet mee eens.. Lekker puh! Zou toch niet de ‘dwersheid uut ut Nuenense” overnemen?)
Om 20:28 kwamen we aan in Eindhoven.. Dat was voor ons het eindpunt.. Tanja moest nog even blijven zitten tot in Roermond. Door de meiden werd er geknuffeld en gekust met Tanja.. We stapten uit en natuurlijk zijn we blijven staan om Tanja uit te zwaaien tot ze echt weg was.. En toen kwamen bij Ymke de tranen.. Wat had mijn lieve kleine meisje een intens verdriet om Tanja die ze nu 3 weken niet zou zien..
Ik doe nu heel dapper, alsof het mij niks doet, maar Tanja is in de afgelopen maanden een stabiele factor geweest die er altijd was als ik aan het werk was, als ik me niet lekker voelde.. Altijd, ze was er.. Ennuh.. Tanja.. Daar ben ik je erg dankbaar voor!!! Waar een zeker iemand ooit zei dat het maar goed was dat we zo verschillend waren en we vast geen vriendinnen zouden worden, ben je voor mij inmiddels veel meer dan een gastouder
Eenmaal weer thuis in Nuenen, was het tijd om 4 meiden onder de douche te zetten, ff af te spoelen en de schade op te nemen van eventueel aangebakken vlees.. Aiii.. die schade bleek iets groter dan gedacht! Eleni en Ymke zijn er zonder rode vlekken afgekomen.. Larissa heeft een hesje aan wat niet meer uitkan, de rest is wat rood.. Xanne is rood langs de randjes van haar tankini.. Ikzelf besta momenteel uit rode vlakken en vooral op mijn been/heup ziet er naar uit dat het wel eens blaren kunnen worden en Erik.. Tja, die is volleerd kreeft! We hadden hem eigenlijk echt ff om moeten draaien op het strand!
Nu 2 dagen verder, is bij Larissa de ergste roodheid al weg, bij Xanne ook zo. Bij Erik begint het te jeuken, dus zal het vervellen ook niet meer heel lang gaan duren.. En bij mij blijft de heup een probleem.. Maar dat zal vast nog wel bijtrekken.. Hopelijk niet bruin, want anders zie ik er nogal uhm.. raar uit? 
Al met al was het een geweldige gezellige, fantastische dag..
Pfffff.. tis een verhaal geworden..