Heel langzaam heeft Julia kunnen en mogen wennen aan het thuiskomen van de andere meiden. Gisteren ging Julia mee om Ymke op te halen en vanochtend kwamen Larissa en Eleni thuis. En zo waren we echt helemaal compleet. Dat is voor ons eigenlijk elk jaar weer een bijzonder moment, maar dit jaar toch extra uniek. Dit jaar zijn we nog completer met Julia erbij. 

De meiden moesten zeker heel in het begin nog een beetje aan elkaar wennen. Xanne en Julia hebben natuurlijk een kleine voorsprong, maar toen Julia vroeg of ze naar het dorp kon en de andere meiden of ze mee konden, vonden we dat een mooi moment voor de meiden om even samen af te tasten. Elkaar te leren kennen. Te ontdekken. Het dorp is voor Julia geen vreemde plek meer. 

Na een tijdje kwamen Larissa en Julia samen thuis. Xanne en Eleni bleven nog even achter in het dorp. En toen zij ook thuis waren en het eten bijna klaar was, stond Julia ineens in de kamer met een tas met cadeautjes voor ons uit Kansas. Allemaal dingetjes die echt typisch Kansas waren. Die hadden we niet zien aankomen! We voelen ons al vereerd dat we haar voor een jaar mogen toevoegen aan ons gezin. Het is wel heel erg leuk om zo echt te leren over Julia’s afkomst. And Jacque: “Thanks a lot! We really like everything! And the book from the Wizard of Oz is allready in the hands of Eleni. She is reading it as I type!” 

Na het eten, frietjes met snacks en sla, ging Julia een rondje wandelen en na thuiskomst kropen we met z’n allen aan tafel voor een potje Yahtzee. En ik kan alleen maar zeggen dat het hartstikke gezellig was! Julia deed hartstikke goed mee. De cijfers klonken in het Nederlands, steeds meer Nederlandse woorden klinken door. Wat zijn we trots!