23 September. Het jaar kruipt gestaag vooruit. Ymke zingt al Sinterklaasliedjes, in de winkel vind je al kerstballen. Ja, de herfst is in het land en het einde van het jaar komt er aan. Na een hoop blogjes over onze kleinste spruit, Nyntha, mogen de andere dametjes ook wel eens genoemd worden in een blogje. Een klein updateje van de andere meisjes.

Larissa. De enige echte puber in huis. Vooralsnog. Ze zit op het Raayland, brugklas Havo/VWO en doet haar best. Vervloekt haar huiswerk, vervloekt ons zo nu en dan (ach, daar is ze puber voor, toch?), maar haalt ondertussen een berg prima punten! Ze doet haar best en dat is wat telt. Voor sommige vakken zou dat iets meer mogen, maar die klik gaat er nog wel komen bij haar.
Larissa is echt gegroeid in de afgelopen tijd. Letterlijk, want ze steekt bijna boven me uit. Maar ook figuurlijk. Een hele dame is het en wordt het!

Xanne. Tja, de pre-puber zeg maar. Brutaaltje is haar middle name? Maar eigenlijk is ze gewoon hartstikke lief. Op school gaat ze lekker mee met de rest. Doet haar best en zeker bij Nieuwsbegrip gaat ze echt vooruit. Dat was haar enige puntje waar ze vorig jaar wat minder scoorde. De rest doet ze het gewoon super in Groep 6! Ik ben een trotse Mama! Af en toe zou ik haar en haar grote mond wel eens achter het behang willen plakken, maar ach.. Als de puberteit dadelijk echt gaat beginnen bij haar, wordt het er vast niet beter op.. Ben ik bang.
Op woensdag gaat ze naar dansles sinds een paar weken en ik heb vorige week echt met tranen in mijn ogen staan kijken naar mn meisje. Wat kan die met bezieling dansen. Zo trots!

Eleni. Ze zit in Groep 7, doet het daar prima, is nog een klein meisje, maar wilt ook heel groot zijn. In het paardrijden heeft ze echt haar ding gevonden. Ze doet mee aan concoursen en heeft het echt super naar haar zin. Op school doet ze het ook prima! Niet dat we anders verwacht hadden. Lekker haar ding doet ze, zoals ze zelf altijd zegt: “Het mag alleen wat sneller!” Eleni komt er wel. Een trotse grote zus in ieder geval! Spreekt dit jaar wat meer af met vriendinnetjes dan vorig jaar, dus dat is wel mooi om te zien.

Ymke. Tante Kweb. Wat kan dat meisje kwebbelen! In juli gestart in Groep 3 en ze doet haar uiterste best. Ook bij Ymke is het tempo het struikelblok. Ze weet het allemaal heel goed, maar heeft net iets meer tijd nodig dan alle andere kinderen in de klas. Maar ik ben ervan overtuigd dat ze haar draai wel gaat vinden. En zoniet? Ach, ze is nog zo lekker jong. Ze doet haar best en dat telt! We merken wel dat ze een stuk brutaler wordt. Enerzijds is dat goed, maar anderzijds? Vind ik het maar niks. Het lieve meisje waar je geen kind aan had, is nu ineens brutaal, geeft een weerwoord en doet me vaak versteld staan. Maar het hoort erbij. Ze wordt een grote meid en zij begint gewoon met 5 pas te peuterpuberen!

Nyntha. Tja, over Nyntha is al zoveel geschreven! Ons kleine froemelke! Ze doet het super, groeit hard, ontwikkeld zich perfect. We zijn een hele trotse Papa en Mama!

Papa & Mama… Ja, wij zijn er ook nog. We zoeken eigenlijk nog steeds naar een ritme en dat gaat op sommige dagen vanzelf en op andere dagen hebben we dat ritme nog niet gevonden als de kinderen alweer in bed liggen. Maar over het grote geheel zijn we nog steeds gelukkig met ons hele grote gezinnetje. Trots op onze 5 dames, trots op onze #bendevan5.
Erik heeft n nieuwe verslaving/ontspanning gevonden. Het heet: Aquarium! Ik kreeg een aquarium voor mijn verjaardag en ik heb spontaan geen vent meer aan hem lol. De hele dag zit hij met zijn, uhm… herstel, mijn visjes te spelen. Ach, zo is het toch ook een beetje een cadeautje voor mij toch?
En Mama? Ik hobbel door. Ik struikel heel vaak, kruip weer overeind en ga door. Ik weet mn gezinnetje draaiende te houden, with a little help from my friends en ooit komt het ook met mij wel weer goed, toch? Altijd blijven lachen, was ooit mijn motto 😉

Dit was dan weer eens een updateje van Casa 1Plus1is7. Tot ooit!