Iedereen kent wel van die mensen. Ze werken (en wonen) in Nederland, beheersen de Nederlandse taal genoeg om zich prima verstaanbaar te maken in ons landje, maar door de Nederlandse woorden heen, hoor je maar al te goed dat ze uit een ander land komen.

In mijn blogje heb ik het over onze tandarts. Onze Duitse tandarts Sebastian. Sebastian is een nieuwe tandarts in onze woonplaats Venray. De nieuwe medische centra zijn hier als paddenstoeltjes uit de lucht komen vallen. En zo ook het centrum waar Sebastian zijn praktijk heeft. Januari hebben we al een bezoekje mogen brengen en hebben we kennis gemaakt met onze Zahnartz.
Sebastian is een vrolijke man met een bos krullen waar Gordon jaloers op zou zijn. Zijn accent doet sterk denken aan de vele Duitsers die in Nederland komen wonen, met dat verschil dat Sebastian weet waar hij over spreekt wanneer hij een kijkje neemt in je mond.

Vandaag was het hoogtepunt van de vakantie (En stiekem vond ik het echt bijzonder, want we gingen voor het eerst met het hele gezin naar de tandarts). Alle zes moesten we naar de tandarts en van tevoren had ik al menig maal het bijzonder gezellige en humoristische accent van onze tandarts nagedaan. Meerdere keren krom gelegen van het lachen.

Vanochtend nog over dat ze hun tanden moesten gaan poetsen, want anders kon de tandarts precies zien wat ze gegeten hadden.. En dan ligt de eerste in de stoel… *duits accent aan* “Heb jaij jou tandjes ook goed gepoets Zaanne?” Xanne antwoord met “Ja!” *duits accent aan* “En heb jaij dan daarfoor ein boterham gegeten of daarnah?” *duits accent uit*

Blikken van Erik naar mij en terug schoten door de kamer. Proest.. Hij kon dus echt zien wat er gegeten was LOL. Na een hele rij aan kinderen en de volwassenen, mochten we de wachtkamer in. De tandarts was tevreden. Afgezien van restjes eten bij de drie oudsten, waren er geen gekke dingen. Wij blij, kinderen blij. Iedereen blij. De drie oudsten mochten nog naar *duits accent aan* Caaarlaaaaaa de assistente *duits accent uit* en na anderhalf uur wachten, gingen we met ons gezinnetje weer huiswaarts.

Trots als een pauw zijn Erik en ik. Onze #bendevan4 heeft gewoon prima tandjes. Netjes gepoetst, geen gaatjes. En zo hoort het. En de tandarts? Die heeft zich met zijn geweldige bos krullen, zijn appeltjesgroene praktijk en vooral zijn Duitse accent onsterfelijk gemaakt bij ons en bij de kinderen. Met plezier gaan we naar de tandarts.. Nouja.. met plezier. We vinden het iig een stuk minder erg! 😉