Iets met Chocomel en Ikea.. Oftewel onze kennismaking en hoe het ging… Men neme: Een vrouwelijke twitteraddict in Roermond en een mannelijke twitteraddict in Nuenen.. We krijgen? Een hoop geouwehoer over van alles en nog wat en vooral over niks. Maar ja, die geouwehoer moet natuurlijk ergens mee beginnen en dat deed het! Met de volgende tweet!

“31-03-2011: @dad_alone 11:54 Ohw, toch even melden: bij #JanLinders is de Nutricia Chocomel in prijs gestegen van €0,85 naar €1,06. 25% erbij dus. Dat u het weet!”

Wijsneus als ik ben, moet daar natuurlijk op reageren en tips proberen te geven over waar er ook Chocomel te krijgen was en dat dat toch niet perse de enige echte hoefde te zijn?! Natuurlijk werd dat afgewimpeld en zo.. Ja, zo raakten we aan de praat, uhm aan de twit! Op een zaterdagavond zat ik me te bedenken dat ik eigenlijk voor mijn meiden wel eens wilde kijken voor een stapelbed, dus flapuit als ik ben, gooide ik dat op twitter. Een reactie van Erik volgde dat hij wel met me naar IKEA wilde om te kijken naar een stapelbed. En als ik iets vond, wilde hij het ook nog wel voor me naar huis brengen! Natuuuurlijk.. Beetje geinen over en weer en via DM elkaar maar eens wat berichtjes sturen.
Ik zou die zondag naar de speeltuin gaan, maar Erik had die dag al iets gepland staan. Hij ging dus niet mee naar de speeltuin.. Flauw! LOL In de speeltuin nog wat berichtjes over en weer gestuurd en zo leek een leuke vriendschap echt begonnen.
In de loop van de eerste week van April, leek de interesse in elkaar een beetje op te laaien. Er werden meer DM-tjes verstuurd, we spraken elkaar dagelijks op twitter en merkten dat we qua humor toch wel erg dicht bij elkaar in de buurt lagen eigenlijk! Op 7 april werd mijn lieve lieve neefje Simon 16 en ging ik met vrienden naar zijn verjaardag. Onderweg natuurlijk vrolijk verder DM-en met Erik en hem een beetje pesten met mijn telefoonnummer. Hij kreeg mijn nummer, beetje bij beetje, cijfertje voor cijfertje en we hebben er zowat de hele avond over gedaan. Uiteindelijk was Erik het volgens mij moe en kreeg ik zijn nummer LOL. Tja, dan ga je over van DM naar SMS. Gaat ineens een stuk sneller! (En duurder.. dat dan weer wel!) Na wat over en weer gesms, merkte ik dat ik toch wel nieuwsgierig werd naar die @Dad_alone daar in het Brabantse land…
Inmiddels 8 april, ergens in de avond eens een balletje opgegooid over wat te doen op zaterdag. Mijn plan was eigenlijk om met mijn meisjes eens naar Eindhoven te gaan, naar de IKEA. Toch maar eens gaan kijken naar die stapelbedden. Maar aan de andere kant was ik ook wel nieuwsgierig naar Erik. En blijkbaar was het wederzijds!
Over en weer maar weer gesmst en eens gekeken wat leuk was om dan maar samen af te spreken. Iets met een open karakter, zonder dat er gelijk iets achter gezocht moest worden, maar ook iets waar de kinderen zich zouden kunnen vermaken, aangezien mijn meisjes er natuurlijk ook waren. Uiteindelijk kwamen we eruit! Erik en ik zouden de ballenbak onveilig maken en de meiden zouden een stapelbed uitzoeken!
Om 13:00 uur kwam ik in Eindhoven aan met mijn meisjes en stond Erik op Perron 5 op me te wachten. Ik kende hem niet, hij kende mij niet.. Mijn meiden kenden hem nog minder, maar die sloten hem in hun handjes nog voor we bij de trappen van Perron 5 waren! Aan de ene hand liep Ymke, aan de andere hand liep Xanne en ik? Ik liep er maar alleen bij! Maar eigenlijk kon ik me geen betere reactie wensen dan dit van mijn meiden! Vanuit het station liepen we naar de auto van Erik, waarmee we naar het parkeerterrein van de IKEA reden om daar vervolgens over te stappen op de pendelbussen van IKEA.

De meest uiteenlopende gesprekken kwamen voorbij, van bevallingen, tot huidig en voormalig werk. Stapelbedden werden genoemd en nog veel meer! Uiteindelijk, na een dagje IKEA de meiden opgehaald uit de ballenbak en met nieuwe kussentjes voor op de keukenstoelen van Erik, terug naar de pendelbus om weer terug te gaan naar de auto.
En dan… Wat was het plan? Erik was nog op zoek naar een afdruiprekje voor op het aanrecht. Of ik het leuk vond om nog even Woensel in te gaan. Ik vond het allemaal prima. Meiden waren braaf, het weer was prima, het gezelschap was zeker niet onaangenaam. Daar wat rondgewandeld, rondgekeken, niet geslaagd voor een afdruipkrek.. Maar wel gezellig gekletst.. Inmiddels liep het akelig hard richting etenstijd. En toen kwam de vraag wat ik wilde. Moest Erik me naar het station brengen of wilde ik nog bij hem komen eten? Ik vond het een erg moeilijke vraag en was stiekem wel erg blij dat ik 2 kleine meisjes bij me had, die maar wat graag bij Erik nasi wilden gaan eten! Nou..kindjes hadden voor me beslist en zo ging ik, met mijn twee moppies mee naar Erik. Naar zijn huisje waar voor me gekookt ging worden door een man! Dat gebeurde me niet vaak! LOL.
We hebben lekker gegeten, kopje koffie na en terwijl de meiden lekker zaten te spelen in de woonkamer, zaten Erik en ik nog wat na te kletsen in de keuken.. Tja.. de rest.. De rest is ons kleine geheimpje!

Al met al zijn we nu, 4 maanden later, nog steeds gek op elkaar.. Ben nog steeds blij met hem en geniet van deze weken dat ik elke ochtend naast hem wakker mag worden.. De gedachte dat ik over 2 weken weer alleen wakker moet worden ’s ochtends.. Pfff..