Een beetje onwennig was het wel vanochtend. Voor ons allemaal kan ik wel zeggen. Wakker worden met 2 nieuwe mensen in huis. Normaal blijven we altijd nog ff lekker liggen, maar ik vind toch dat dat niet helemaal correct was dus op gestaan samen met Nyntha, want ik had al gedouche gehoord en de trap een paar keer. Kom ik beneden… Een lege woonkamer… 

Nou, dan toch nog maar ff samen met Nyntha Papa wakker maken en toen we Julia en Fausto echt op hoorden staan, gingen we ook naar beneden. 

Nyntha vond het ff wennen. Ze vroeg weer wie onze nieuwe gasten eigenlijk waren en toen was t tijd voor n boterham. Op de manier waarop wij t altijd doen. Gewoon smeren op t aanrecht en eten op ons gemak op de bank. Ondertussen namen we rustig de nacht en de avond ervoor door. Na de hete dagen van de afgelopen week, was Venray getroffen door flink onweer. Julia wilde graag weten hoe ‘rain’ genoemd werd in het Nederlands en ’thunder’. 

Met z’n allen spraken we af dat we vandaag zouden gaan barbecuen. De laatste warme dag van deze hittegolf dus nog even van profiteren. En om ze ook een stukje Nederland mee te geven, zouden we samen naar de Jumbo gaan. Boodschappen doen met 2 Internationale studenten geeft een hele andere kijk op een winkel waar je dagelijks komt. Je ziet producten die je zelf nooit ziet of juist producten die je wel ziet en bent misschien wel enigszins verbaasd dat ze dat ene product niet kennen in een ander land. Zoals we gisteren ontdekten met kroepoek. 

Ook in de Jumbo praatten we volop over de verschillen tussen Nederland, Amerika en Brazilië. En we hebben geleerd dat de Aldi gewoon ook in Amerika zit! :-O Who would have thought! 

Thuisgekomen was het tijd voor de lunch. We hadden croissantjes en kaiserbroodjes gehaald. En ook tijdens de lunch werd ik weer eens bewust gemaakt van over hollands dingen. Kaas is hollands. Dat weten we. Maar wel eens erbij stilgestaan hoe hollands een kaasschaaf is? Wij hebben een blok kaas en ik stond er in eerste instantie helemaal niet bij stil. Maar toen vroeg Julia hoe ze plakjes kaas kreeg van het blok kaas. Wat een ontzettend goede vraag! En wat een bewustwording voor ons weer! En zo sta je dus 2 pubers van 15 te leren hoe ze een kaasschaaf moeten gebruiken. Dat ze vooral hun vingers uit de buurt moeten houden. 

’s Middags vroeg Julia of het goed was als ze een stukje ging fietsen om de omgeving te verkennen. En zo stapte Julia op haar Travel Active fiets en Fausto maakte gebruik van de fiets van Larissa (sorry Larissa ?). Iets later dan afgesproken kwamen ze terug van hun fietstochtje. Ze waren naar het dorp gefietst, hadden Raayland gezien, de terrasjes gezien in het dorp en waren moe maar voldaan teruggekeerd in het Brukske. En ik moet eerlijk zeggen dat ik trots op ze ben! Ze doen het gewoon! Stappen in een wildvreemd land, in een wildvreemd dorp op een fiets en gaan gewoon en vinden ook nog de weg naar huis. 

Thuisgekomen wilden Julia en Fausto me nog helpen met de voorbereiding van de barbecue. Xanne had me al geholpen met de shaslick en de saté. Julia en Fausto hielpen met de ingrediënten van de sla. “Slicing and dicing” de komkommer, tomaatjes, ui. En het stokbrood als laatste. Hierbij wist Fausto helaas ook z’n vinger te raken. 

De sla, het stokbrood en het vlees werd goed gegeten en na een vermoeiende dag lagen Julia en Fausto er vanavond heel vroeg in. Zoals Julia zelf zei: “My brain has to work really hard.” En ik kan ze geen ongelijk geven. Na een enerverende week in Heino, komen ze aan in Venray. In een nieuw gezin. Nieuwe informatie. Minder om handen, dus toch ook meer tijd om te beseffen wat er eigenlijk allemaal gebeurd. Wat er op ze afkomt. En wat zijn ze dapper en stoer! 

Nu is het 22:00uur en ze liggen allebei k.o. Wij hangen nog even op de bank en laten het nog even bezinken. Ik kan wel zeggen dat ook mijn hoofd vol zit. Het schakelen tussen het Engels, Nederlands en Limburgs gaat goed, maar kost energie. Dit avontuur doet me echt beseffen hoe moeilijk onze taal is. En het lijkt zo makkelijk, want wij doen t toch wel ff…