Vakantie is voor ons niet vanzelfsprekend. Een groot gezin en eigenlijk altijd als we denken dat we iets gespaard hebben, gaat de wasmachine stuk, verliest een kind een bril *kuch* of besluit de auto te haperen, waardoor dat toch weer voor gaat. Want waar moeten we zijn zonder de uhm.. wasmachine of auto of bril.
Maar dit jaar kregen we n kans op vakantie. Totaal onverwacht, maar zo enorm gewenst. Helaas moesten we, door onmogelijke omgangsregelingen, ook een ontzettend lastige keuze maken.En uiteindelijk zijn we met 4 dames gegaan ipv 5. Met 5 bleek niet mogelijk organisatorisch, hoe graag we t ook zouden willen. De vakanties lopen al een paar jaar zo scheef… Gelukkig heeft Ymke 3 weken camping bij Papa en heeft ze hier ook vrijwel elk weekend heel veel leuke activiteiten vanuit Wauw, maar oef.
De keuze was ontzettend moeilijk.
Afgelopen dinsdag was de dag aangebroken. 4 dames en een hele hoop tassen in de auto. Gewapend met autobingo en een Landenlijst voor de kentekens gingen we op weg. Naar Almelooo. Preston Palace staat voor ons al jaren op ons wensenlijstje en nu konden we dan gaan.
Bingo werd gehaald door Nyntha, geen idee waar zij op de snelweg het stopbord vandaan haalde, maar hey. De echte bingo werd niet gehaald, want dat stopbord was erg moeilijk net als de trein.
Aangekomen om 3 uur was er op dag 1 nog tijd voor de Indoor Kermis (oké, niet bepaald geschikt voor de leeftijd van Nyntha, wisten wij veel. Niet goed genoeg gelezen) en het subtropisch Zwemparadijs. En natuurlijk niet te vergeten het heerlijke eten.
Dag 2 besloten we om het zwemmen over te slaan en te gaan bowlen, biljarten, kermis en nog meer heel veel lekker eten. En Nyntha ging naar de Spelotheek (Yes! Voor haar leeftijd en daar kon ze knuffelen met de grote roze beer!)
Dag 3 Was een dag met midgetgolf, bowlen, spelletjes, biljart, zwemmen en kermis. (Hoe krijgen we t in 1 dag gepropt) en natuurlijk alweer heel veel lekker eten.
En op onze laatste dag, Dag 4, was t tas inpakken, lekker eten, bowlen en lekker eten en toen naar huis. Een hele lange rit naar huis wachtte ons met files en nog meer files. Maar ow, wat was t fijn om weer thuis te zijn.
T waren 4 dagen met n Gouden Randje. 4 dagen om niet meer te vergeten. Nyntha praat onafgebroken over dat ze “Winner” was met t ballenspel (soort kamelenrace op de kermis), dat we zwommen. Ze zwijgt over dat ze toch niet zo goed kan bowlen in het echt als op de Wii haha. Erik en ik genieten na van 4 hele fijne dagen met de meiden. Dagen die niets of niemand ons nog af kan nemen. We hebben ze zien genieten, zien lachen, lol zien hebben. En dat maakt ons hele gelukkige ouders.