Op 19-12-2011 verhuisden we met ons zessen naar Venray.
De dagen daar voor, kamperen in eigen huis, leven tussen de dozen. En wat al niet meer.

De afgelopen 3 jaar waren 3 jaar met een gezin wat van 6 naar 7 ging. Van 4 bijzondere meiden. Naar 3Plus3is5. Met de komst van Nyntha werd ons gezin groter, nóg mooier, terwijl het al zo mooi was. En het groeide in die 3 jaar. De 4 grootste meiden zijn uitgegroeid van 2 groepjes van 2 tot 8 handen op 1 buik. Vier sterke dames met een eigen mening, en met elkaar leven als ware het allemaal èchte zussen. Zo lief en zo bijzonder…
Ons gezin… En wij zijn er zo trots op…! 

Vele hobbels hebben we samen overwonnen en makkelijk was het zeker niet altijd.  Maar als je dan van anderen in hele warme woorden hoort hoe zij tegen ons gezin aankijken, smelt je, en besef je dat je blijkbaar Iets goed doet!?

Dit alles was natuurlijk allemaal niet mogelijk zonder de hulp van mensen om ons heen. De mensen die op momenten van nood voor ons klaarstaan. Momenten die van te voren  zijn afgesproken, maar ook op onverwachte momenten. Op christelijke tijdstippen en onchristelijke tijdstippen. Met tastbare en ontastbare dingen. Met een luisterend oor, een knuffel.. Ach, we kunnen niet eens alles benoemen. De mensen die we bedoelen, weten wel dat we ze bedoelen. Mensen dichtbij en veraf. Deze mensen bedanken we via deze weg nogmaals heel hartelijk! Voor de hulp van hen zijn geen bedankwoorden groot genoeg….

Vandaag gaan ze allemaal vakantie vieren bij hun vader/moeder. Wij wensen ze dan ook allemaal een spetterende vakantie toe. Tot gauw dames!!!! ♡♡♡♡